Naar Ulaanbaatar met de Renault Trafic

Deze off-road rally heeft een vast begin- en eindpunt. Maar de weg ernaartoe mag je geheel zelf bepalen. Op 4 juli 2018 vertrokken de drie vrienden vanuit Nederland naar Bern om hier de officiële start te maken voor hun reis naar Ulaanbaatar in Mongolië.
 
Bewust Renault
Harrie rijdt al 14 jaar Renault en heeft op dit moment een Renault TALISMAN. De keuze om de reis met een Renault te maken was daarom een bewuste. De drie vrienden namen een Renault TRAFIC over van een aannemer, die aan de buitenkant bestickerd was met de namen van de sponsoren en aan de binnenkant volledig afgeladen met donatie-goederen.

 
Go Help
Het doel was om na de reis van 4 weken de auto achter te laten in Mongolië, samen met het geld dat ze ophaalden voor het goede doel ‘Go Help’. Het geld kwam van donaties van hun familie, vrienden en collega’s. De vrienden legden uiteindelijk 13.000 kilometer af in hun Renault TRAFIC.

 
Lees ook het verhaal van John. Hij reed met zijn Renault 4 naar de Noordkaap.

De naam die de drie mannen de auto gaven, was ‘Yak-bak’. Als we Harrie vragen waar deze naam vandaan komt, vertelt hij ons: “Mongolië kent geen normale koeien, Mongolië kent Yak-koeien: langharige koeien, met grote hoorns. Niet de mooie, Nederlandse koeien die wij gewend zijn. We kochten de bedrijfswagen van een aannemersbedrijf en wat ons het eerste opviel was de kleurencombinatie. Het geel met groen was niet een kleur die wij zelf zouden hebben uitgekozen… Daarom vonden wij Yak-bak een toepasselijke naam voor de auto.”

 
Meeste indruk

Van Nederland naar de start van de rally in Zwitserland. Toen door naar Oostenrijk en van Turkmenistan naar Oezbekistan naar het uiteindelijke doel: Mongolië. In totaal doorkruisden ze zo’n 18 à 19 landen. Als we Harrie vragen welke landen de meeste indruk hebben gemaakt, antwoordt hij: “Georgië, Iran en Oezbekistan."
 

Gemoedelijk
Harrie vervolgt: "De mensen waren hier heel vriendelijk en er hing een gemoedelijke sfeer. Mongolië was ook waanzinnig mooi. Wegen waren er niet, dus reden we kilometers door steppegebieden. Als we de auto uitstapten, konden we kilometers ver kijken; geen auto, gebouw, dier of mens te bekennen." 

Spelen jouw kinderen graag spelletjes in de auto? Lees onze tips.

Harrie is dankbaar voor alle ontmoetingen tijdens zijn reis, maar misschien nog wel het meest voor de ontmoeting met de kinderen uit een grensdorpje in Mongolië. “Hier zagen we een aantal kinderen bij het hotel waar we toen verbleven. We zijn met ze gaan voetballen, spelen en bekeken foto’s. Hun schaterlach was zo oprecht! Wat een ervaring.” 

Aan al het goeds komt een eind

De mannen sliepen tijdens de reis in hotels langs de route, of kampeerden in zelf-meegebrachte tentjes midden in de uitgebreide steppegebieden. Zo ook de laatste nachten, terwijl de laatste kilometers in Mongolië werden afgelegd. De vlakten leken oneindig; achter elke heuvel verscheen opnieuw een gigantische vlakte.
 

13.000 kilometer verder
Van geasfalteerde wegen was vaak geen sprake, waardoor de Yak-bak zich vaak een weg moest banen over de zogenoemde ‘wasborden’: hoge ribbels in de enorme zoutvlaktes. Over zo’n wasbord rijden betekent dat alles trilt in de auto. Na een rit van 13.000 kilometer kwamen de drie vrienden aan in Ulaanbaatar, met een kilometerstand van uiteindelijk 320.000. Hun gezinnen vlogen hen hier in de armen; ze hadden het gehaald!

De reis heeft veel indruk gemaakt op de drie vrienden. Ze hebben samen veel geleerd en ontdekt over de verschillende culturen, volken en landen en leerden smaken kennen die ze nooit eerder hadden geproefd. Ook de vriendschap tussen de mannen is intenser geworden. Een unieke ervaring voor hen alle drie!

 
Wil je meer lezen over het verhaal van Harrie, Rob en Marcel, neem dan een kijkje op hun website waarop zij hun avonturen bijhielden.
 
 
Zit jij vaak alleen in de auto? En heb je even geen zin in de radio? Luister deze podcasts.